auti  اسباب بازی ویژه ایی است

 که  از طریق واکنش متقابل با کودکان مبتلا به اوتیسم رابطه برقرار می‌کند.

 این اسباب بازی باعث شکوفایی توانمندی‌های کودکان از قبیل

 حرف زدن، لمس کردن، و افزایش قابلیت همکاری می شود.

 این وسیله در پاسخ به هرگونه رفتار منفی از قبیل ضربه زدن و یا جیغ کشیدن خاموش می شود،

 اما با کوچکترین حرکت ورفتار مثبتی از قبیل صحبت کردن آهسته و آرام روشن می گردد.

 هر کدام از حسگر‌های این اسباب بازی می تواند

 به گونه ای تنظیم شود که با ویژگی‌های فردی کودک مطابقت داشته باشد.

 طراحHelen Andreaeمی گوید که برای کودکان مبتلا به اوتیسم سخت است که بازی کنند.

 وی این اسباب بازی را طی‌ پروژه طراحی صنعتی در سال پایانی درجه افتخاری خود

 تحت نظارت Tim Millerو Edgar Rodrigues Ramirez توسعه داده است.

وی می گوید که این کودکان به سختی قادر اند که قدرت تخیل خود را به کار گیرند،

حتی پرورش ساده‌ترین داستان‌ها در فرایند بازی ممکن است برای آنها بسیار سخت باشد

 و همچنین دربرقراری ارتباط با کودکان دیگر در حین بازی مشکل دارند و اغلب اوقات نمی‌دانند

که چگونه باید صدا و حرکات خود را کنترل نمایند. این مسائل ممکن است

 باعث ترساندن سایر کودکان شده و دوست یابی را برای این کودکان به مراتب دشوار تر سازد.

این اسباب بازی با کمک و مشاوره یک روانشناس کودکان که

 در زمینه کار با کودکان مبتلا به اوتیسم تخصص داشته است

 و همچنین یک پروفسور که در زمینه نحوه آموزش به این کودکان تخصص دارد طراحی شده است.

 دکتر PeterAndreae از دانشکده مهندسی‌ و علوم کامپیوتردانشگاه Victoriaمسئولیت

 برنامه نویسی این اسباب بازی را به عهده داشته است. وی می گوید

که این اسباب بازی هنوز در مرحله پروتوتایپ است

 و به همین دلیل تنها کودکان دوستان و وابستگان امکان بازی با آن را داشته اند.

 پاسخ این کودکان نسبت به این اسباب بازیبسیار خوب بوده است

 اما اگر بخواهد به تولید انبوه برسد هنوز برخی‌ قسمت‌های آن بایداصلاح شوند.