خوشبختانه، اعضای خانواده می توانند ابتکار عمل را به دست گیرند تا
استرسی را که تجربه می کنند به کناری بگذارند.با توجه به آنچه که والدین در
حال حاضر به طور روزانه با آن سر و کار دارند، تلاش جهت دستیابی به
خدمات اضافی، یا انجام هر گونه خدمت اضافه ای می تواند فشارآور باشد.
با این حال، به یاد داشته باشید که تنها با وارد عمل شدن است که می توانید بر
چالشها فائق آیید و به سمت حل مشکلات حرکت کنید. در ادامه مطلب ،
پیشنهادهایی برای شروع تقویت عملکرد خانواده ارائه می شود.
الف- به خودتان و اعضای خانواده تان وقت اختصاص دهید
برای اجتناب از سرخوردگی، والدین باید به خودشان برسند. معمولا" والدین
به این پیشنهاد این گونه پاسخ می دهند که وقتی برای این کار ندارند.
با این وجود، شما باید به یاد داشته باشید که حتا چند دقیقه وقت گذاشتن در
روز می تواند تفاوت فاحشی ایجاد کند.بعضی از والدین کارهای ساده ای
را انجام می دهند، مثل وقت گذاشتن برای استفاده از یک لوسیون بر روی
دستها، یا پختن غذای مورد علاقه خود برای ایجاد احساس بهتر بودن.
والدین هم مثل افراد مبتلا به اُتیسم، نیاز به پاداش دارند تا انگیزه پیدا کنند.
والدینی که کودکانی را بر روی طیف اُتیسم دارند حتا نیاز بیشتری دارند که
به خودشان جایزه بدهند. همسران نیاز دارند به کار سختی که هر کدام از آنها
انجام می دهند اعتراف کنند.علاوه بر این، به یاد داشته باشید که از خواهر و
برادر کودک مبتلا به خاطر مراقبت از کودک و کمک کردن به او تشکر کنید.
همچنین این مسئله اهمیت دارد که همسران تلاش کنند تا بعضی از اوقات را
را با همدیگر تنها باشند.مجددا" تأکید می شود که کیفیت زمان با هم بودن
بیشتر از کمیت (مقدار ) آن اهمیت دارد. این کار را می شود با تماشای
تلویزیون همراه با هم در زمانی که بچه ها خواب هستند، با هم بیرون رفتن
برای شام، یا دیدار با همدیگر در زمان نهار، وقتی که بچه ها به مدرسه
رفته اند به انجام رساند.
گاهی اوقات ممکن است خانواده ها بخواهند در فعالیت هایی بدون کودک
مبتلا به اُتیسم خود شرکت کنند.این فعالیت می تواند به صورت رفتن مادر،
پدر، و کودکان سالم به یک پارک تفریحی باشد. معمولا" خانواده ها از این بابت
که کودک مبتلا به اُتیسم را با خود نبرده اند احساس عذاب وجدان می کنند.
ولی باید بر این نکته تأکید نمود که کسی استحقاق لذت بردن از وقت گذرانی
با هم را دارد که با چالشهای اُتیسم تهدید نمی شود.
ب- برقراری شبکه ارتباطی با سایر خانواده هایی که تحت
تأثیر اُتیسم یا مشکلات دیگر قرار گرفته اند
دانستن این که ما تنها کسانی نیستیم که یک وضعیت پراسترس خاص را تجربه
می کنیم، به ما آرامش می دهد.علاوه بر این، شما می توانید مفیدترین توصیه
ها را از سایر افرادی که با مشکلات مشابهی مواجه هستند دریافت نمایید و از
امکانات و حمایتهایی که ایشان از آنها بهره مند هستند استفاده کنید.
گروه های حمایت کننده را می توانید در برنامه های مختلف پیدا کنید و با آنها
آشنا شوید.
ج- سایر استراتژی ها برای فائق آمدن بر استرس
موقعی که می خواهید استرس را کاهش دهید خلاق باشید.شما می توانید یک یا
چند تا از برنامه های زیر را استفاده کنید:
* دعا کردن
* ورزش / یوگا
* تنفس عمیق / تمرینهای آرامش دهی ( relaxation ) / تمرکز (meditation )
* نوشتن در یک مجله
* حفظ یک برنامه روزانه برای به انجام رساندن
* پیوستن به دیگران در اقدامات هوادارانه در سطوح محلی، استانی، یا کشوری
* انجام مشاوره فردی، خانوادگی یا ازدواجی
اگر علایم استرس در شما یا یکی از اعضاء خانواده تان بروز کرده است،
شما باید وارد عمل شوید. حتا اگر این کار آخرین ذرات انرژی شما را مصرف
کند، کمک شما می تواند اوضاع را بهتر کند.درست است که لیست های
انتظار، کاغذبازی خسته کننده، و بوروکراسی می توانند دسترسی به حمایتها
را پراسترس کنند، ولی در دراز مدت انجام این کار به زحمتش می ارزد.
دکتر احمد شهیدزاده
.: Weblog Themes By Pichak :.
