کاربرد اصول تغییر رفتار در موسیقی درمانی

در تکنیکهای تغییر رفتار از اصول شرطی سازی استفاده می شود. این تکنیکها برای کاهش رفتارهای ناسازگار و افزایش رفتارهای سازگار از طریق تقویت انتخابی پاسخهای درمانجو به کار می رود. کاربرد تکنیکهای تغییر رفتار در روشهای درمانی موسیقی درمانی مورد بررسی وسیع و جامعی قرار گرفته است. تکنیکهای تغییر رفتار توام با موسیقی و فعالیتهای موزیکال برای افزایش رفتارهای مطلوب و کاهش رفتارهای غرض وری در بیماران مختلف به کار گرفته می شود. نمونه های متعددی ثابت می کند که چطور موسیقی متن یا فعالیتهای موزیکی می تواند به عنوان تقویت کننده با کار رفته و چگونه بی وزنی موزیکی رفتارهای نامناسب را کاهش می دهد (بلامی و سونتاک 1973، کاستلانو و ویلسون 1970، زنیر1975، دارو 1976، جانسون و زیمر 1974، جورگنسون 1974، مالبرگ 1973 و   …  )

موسیقی درمانی روان پویایی

طبق نظریه روان پویایی رفتار شخص از تاثیر متقابل اجزای مختلف شخصیت شامل انگیزشها، اتفاقات گذشته و حال عناصر تشکیل دهنده شخصیت مانند نهاد، خود (من) و من برتر منتج می شود. بسیاری از مراکز درمانی برای درمان از روش انتقال موضوعات ناخودآگاه به خود آگاه استفاده می کنند. نظریات متعددی در زمینه روان پویایی توسط فروید  ^[19]    ، آدلر^[20]، یونگ^[21]، اریکسون^[22] و فرام^[23] ارائه شده است.

تاثیر روان پویایی موسیقی درمانی «بر اساس اثر موسیقی در عبور از سانسور کلامی و رسیدن به قسمتهای عمیق تر روان شخص و کمک به آسانتر کردن اظهارات و ارتباطات غیر لفظی و تقویت نیروی «خود» بنا شده است» (وهلر 1988 ، ص 14-13). انواع فعالیتهای موزیکی شامل بداهه نوازی (پریستلی 1975) و دروس انفرادی موسیقی (تیسون 1966،1981) به طور موثر در قالب روان پویایی استفاده شده است. شنیدن موسیقی می تواند در این قالب (روان پویایی) در برانگیختن واکنشهای شناختی و عاطفی که برای اطلاع از احساسات و رفتار مورد نیاز است به کار گرفته شود (وهلر 1983). به علاوه موزیک تراپیستهایی که از تکنیکهای موسیقی درمانی برای برون ریزی و هدایت مسایل ناخود آگاه استفاده می کنند «باید آموزش بالینی پیشرفته ای داشته و به آسیب شناسی روانی آگاهی داشته باشند» (ویلر 1983، ص 11).

موسیقی درمانی و تحلیل تعاملی (رفتار متقابل)

تحلیل تعاملی^[24] روش درمانی است که به وسیله اریک برن به کار گرفته شد. بر طبق نظریه برن افراد دارای سه مرحله از «خود » (من) هستند : «والد»، «کودک»، «بالغ». هر یک از مراحل «خود» رفتارها و الگوها فکری خاصی دارند.

فعالیتهای موزیکی که در چهارچوب تحلیل تعملی مورد استفاده قرار می گیرند غالباٌ در درمان بیماران روانپزشکی بزرگسال استفاده می شود. به عنوان مثال آرنولد (1975) از فعالیتهای آموزشی موسیقی برای فعال نمودن حالت «کودکی» در بیمارانی که افکار و رفتارشان به وسیله دستورات «والد» سرکوب شده استفاده کرد. در این جلسات موسیقی درمانی از آوازهای مخصوص «برای شکل دادن رفتار از طریق شش راه به نحوی که برن مطرح ساخته است : کناره گیری، مراسم و تشریفات، سرگرمیها، فعالیتها، بازیها و روابط صمیمی استفاده می شود» (آرنولد 1975، ص 116). ارتباط غیر لفظی به وسیله موسیقی به عنوان عامل متحد کننده نقش مهمی در این جلسات دارد.

هم چنین از فعالیتهای موسیقی درمانی برای کمک به لمس حالات «والد» و «بالغ» استفاده می شود. به عنوان مثال شرفلر^[25] (1976) از آواز نویسی برای فعال کردن حالت «بالغ» بیماران برای کمک به حل مشکلات آنها استفاده می کرد. همچنین از آوازهای مربوط به پروش «والد» خود استفاده شده است.